EL-MUMÎT (اَلْمُمِيتُ) 490 Tebrayil-Atyail: Öldüren, ölümü veren, kullarını fani dünyadan baki âleme götüren, canlı bir mahlûkun ölümünü yaratan. Allah, yarattığı her canlıya muayyen bir ömür takdir etmiştir. Canlı varlıklar için ölüm mukadder ve muhakkaktır [“Her canlı ölümü tadacaktır” (Âl-i Imrân 3/185, Enbiya 21/35, Ankebut 29/57)]. Hayatı yaratan Allah olduğu gibi, ölümü yaratan da yine O’dur. Ancak bu ölüm, yok oluş, hiçliğe gidiş değil, bilakis fâni hayattan bâkî hayat geçiştir. Merih saatinde zikrine devam edenlerin kötü ahlakları düzelir nefsi ıslah niyetiyle bu ismin kullanılması çok faydalıdır. Müşteri saatinde düşmanlarına hasetçilerine karşı okuyan onların şerlerinden korunur buda kahriye esmalarındandır. Vesvese ve evhamlarından şizofren türü rahatsızlıklardan kurtulmak niyetiyle bu isim zikredilse bu hasletler kişiden kaybolur. Bu esmanın tam açılımı ise zıttı olan Muhyi ismiyle beraber zikredilmesindedir. Bu ismin salgın hastalıklara veya hepatit gibi rahatsızlıklara çok faydası vardır. Özellikle de ur, kist ve vucutta geçmeyen çıbanlara karşı faydalıdır. Allahu alem bissavab